اصول كلی در تدریس قرآن و هدیه های آسمانی دوره ابتدایی؛
· ملاك ارزشیابی در درس دینی به صورت كیفی می باشد.
· رعایت اعتدال، همه جنبه های اسلام با اعتدال و جامعیت در نظر گرفته شود. (اسلام دارای جامعیت است؛ یعنی چند بعدی است و دارای جنبه های متعددی است.)
تدریج ß 1) بیان مطالب از ساده به مشكل (از سطحی به عمیق)
2) نباید همه مطالب صحیح را در هر پایه ای بیان كرد.
3) مطالبی كه از صحت آنها اطمینان نداریم، به هیچ عنوان مطرح نشوند.
ارتباط دادن درس با مسائل زندگی؛ سعی بر این باشد كه درس به صورت عینی باشد نه مفهومی، زیرا در این سنین دانش آموزان روحیه عینی دارند.
پاسخ دادن به سوالات و مسائل دانش آموزان؛ پاسخ ها باید به صورت سطحی و فردی باشد و هیچ سوالی را بدون پاسخ نگذاریم.
استفاده از منابع معتبر، متقن و دست اول در پاسخ به سوالات را نباید فراموش كرد.
بیان شیوا و رسا؛ برای انجام بهتر تدریس می توان از داستان، مثال های مملوس، شعرهای نكته دار، خاطره و ... استفاده كرد.
پویایی و نشاط؛ متفاوت بودن كلاس درس دینی، قرآن و هدیه ها با سایر كلاسها، سعی كنیم مهربان تر باشیم، می توان جایزه های كوچكی نیز تهیه كرد و ...
برای رسیدن به این هدف می توان محل تشكیل كلاس را در فضاهای باز، پارك، حیاط مدرسه، حضور در مسجد، حتی عوض كردن چینش نیمكت ها و قرار داد.
توجه به تفاوتهای فردی؛ در هر كلاس بین دانش آموزان تفاوتهایی وجود دارد كه نباید از توجه به آن غفلت نمود. البته تفاوتهای موجود بین دختر و پسر را نیز نباید فراموش كرد. در این میان تفاوتهای خانواده ها نیز مد نظر هست.
توجه به ادبیات خاص دین؛ كلماتی از قبیل، حج، انفاق، زكات و ...
توجه به ادبیات عام دین؛ كلماتی از قبیل، امتحان
دانستنی های عمومی معلم هم از نكات قابل اشاره است.